फुलबुट्टे सपनाहरूको कोशेली,
शहरको झिलीमिली सपनाहरू बोकेर
गाउँको अभेक वन-पाखातिर
सुटुक्क भेट्न आउने अनाम राजकुमार
हिजोआज दिलमायाको दिलभित्र बस्छ ।
राजकुमारसित जादुको छड़ी छैन
तर त्यो जादुगरभन्दा कम छैन
दिलमाया जे-जे सपना देख्छे, विपना बनाइदिन्छ
दिलमाया जे जे छुन्छे, आफ्नो बनाइदिन्छ।
हरेक मधुमास
वन-पाखाका न्याहुलीभन्दा मनमोहक बंसी फुक्छ राजकुमार
दिलमायाले घर-संसार बिर्सन्छे
दिलमाया शरम- संस्कार बिर्सन्छे।
यस्तै संसार बिर्सिएको कुनै पल
राजकुमारले आफ्नो शरीरको पर्फ्यूमी सुगन्ध
दिलमायामा सुटुक्कै सारेको हो ।
त्यसै बेलादेखि
दिलमायालाई गाउँ-घर गह्नाउन थालेको हो
दिलमायालाई वन-पाखाले बिझाउन थालेको हो ।
झिलीमिली बलेको चिल्लो सड़कमा
महङ्गो कारमा हुइँकिदै
राजकुमारको छातीमा निदाउने चाहनाले
दिलमाया निदाउन छोड़ेकी हो ।
राजकुमारलाई सम्झँदा
दिलमाया घर-छिमेकसित रिस गर्छे
शहर सम्झँदा
दिलमाया गाउँ-घरलाई गाली गर्छे।
निकै दिनपछि एक दिन
अबेर साँझ
जगंलमा खाली डोको भेटियो
अनि दिलमाया हराई।
फेरि
निकै दिनपछि एक दिन
खबरकागजको नक्सामा देखा परी
अनुहार लुकाइरहेकी दिलमाया।
